Tips voor u die een naaste bent van iemand die zijn kind heeft verloren
Je kind verliezen is een van de ergste dingen die je in je leven kunt meemaken. Ook als naaste of partner ernaast staan is niet gemakkelijk. Als partner voel je evenveel verdriet als de moeder, ook al heb je het kind niet zelf gedragen, en als naaste word je getroffen door een machteloosheid die groter is dan ooit. Velen die ernaast staan vragen zich vaak af hoe ze het beste kunnen omgaan met een situatie die zo moeilijk en gevoelig is als deze.
Met dit bericht hopen we je als naaste van iemand die haar kind heeft verloren te kunnen helpen met tips over hoe je met de situatie kunt omgaan en wat je wel en niet zou moeten zeggen tegen de getroffene.
We willen jou als naaste van een engelenmoeder die een kind heeft verloren aanmoedigen en beginnen met te vertellen dat jouw steun ongelooflijk belangrijk is in het genezingsproces van de rouwende. Ze laat het misschien niet zien of heeft de energie niet om te praten over wat er is gebeurd, maar het hebben van mensen die er gewoon voor haar zijn betekent heel veel. Het beste wat je kunt doen als naaste is er simpelweg zijn ♡
10 Tips voor jou als naaste van iemand die een kind heeft verloren
- Bel degene die haar kind heeft verloren. Als je geen antwoord krijgt, probeer het dan later nog eens of op een andere dag. Als je nog steeds geen antwoord krijgt, stuur dan een sms om je medeleven te betuigen en vertel dat je aan haar denkt. Niemand zou alleen moeten doorgaan met wat zij doormaakt.
- Vertel dat je er bent. Je krijgt misschien geen antwoord, maar wanneer zij er klaar voor is, weet ze dat je er bent om te praten en te luisteren.
- Vraag of er iets is wat je kunt doen en bied je hulp aan. Doe boodschappen of breng maaltijden mee, haal of breng broertjes en zusjes naar de kinderopvang, bied aan om te stofzuigen of een was te draaien.
- Geef niet op. Ook al krijg je geen antwoord, blijf contact houden en vertel iets heel anders. Niet al jullie gesprekken/sms'jes hoeven over het verlies te gaan, vertel over je dag of iets anders dat in je leven is gebeurd.
- Het kan gevoelig zijn als naaste om tips te geven aan de moeder die door haar rouwproces gaat, maar we denken toch dat je bijvoorbeeld Stichting Vroeggeboorte kunt noemen. Vertel dat ze daar in contact kan komen met anderen die soortgelijke ervaringen hebben meegemaakt.
- Wanneer ze de energie heeft en wil praten over wat ze heeft meegemaakt - wees er klaar voor. Het zal moeilijk zijn om naar te luisteren, maar bevestig dat je haar hoort en wees niet bang om haar verhaal te ontvangen.
- Blijf je steun tonen ook lang daarna. Het acute verdriet neemt af, maar het verdriet zal altijd blijven bestaan.
- Probeer haar problemen niet op te lossen, dat kun je niet. Niets wat je zegt of doet kan het feit veranderen dat ze rouwt en een kind heeft verloren.
- Iedere reactie is uniek. Sommigen sluiten zich helemaal af, anderen huilen. Sommigen worden boos en sommigen voelen zich redelijk okay met wat er is gebeurd. Onthoud dat iedere reactie uniek is - en er zijn geen juiste of verkeerde.
- Ontlast haar van schuld en schaamte. Als ze zichzelf de schuld geeft, help haar dan om die weg te nemen.
Wat zeg je tegen iemand die haar kind heeft verloren?
- Betuig je medeleven. Soms is het moeilijk om deze woorden te zeggen, maar ze zijn belangrijker dan je denkt. Als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dat dan. Sommigen kiezen ervoor om niets te zeggen, maar het is beter om eerlijk te zijn en te zeggen dat je het niet weet.
- Soms is het genoeg om te zeggen dat je niet weet wat ze doormaakt maar dat je aan haar denkt en dat wat ze heeft meegemaakt verschrikkelijk is.
- Zeg niet dat je haar verdriet begrijpt. Als naaste heb je misschien zelf een soortgelijke situatie meegemaakt, maar ieders ervaringen en rouwprocessen zijn toch anders. Zeg niet dat je het begrijpt, zeg in plaats daarvan dat je met haar meeleeft.
- Luister naar de moeder wanneer ze praat en gebruik dezelfde woorden die zij gebruikt. Dan weet je dat het woorden zijn die haar situatie beschrijven en woorden die ze gewend is. Sommigen noemen het een miskraam of een onderbroken zwangerschap, anderen zeggen dat ze hun kind hebben verloren.
- Wees niet bang om vragen te stellen. Vraag hoe het gebeurde, hoe ze door de zorg werd behandeld, of ze ervoor koos om de baby te zien en of haar ondersteunende gesprekken werden aangeboden. Je zult snel merken als er iets is waar ze okay mee is om over te praten of niet.
- Gebruik het woord "normaal" niet. Zeg in plaats daarvan "gebruikelijk" als je iets moet beschrijven.
- Als ze niet wil praten, vraag dan of ze gewoon wil dat je er bent en haar gezelschap houdt. Jullie kunnen samen stil zitten en dat is helemaal okay.
- Zeg NOOIT dingen als "alles gebeurt met een reden", "ik weet hoe het voelt" of "het wordt beter met de tijd".
- Zeg in plaats daarvan dingen als "Hoe gaat het met je?", "Als je wilt praten, ben ik hier om te luisteren" of "Wanneer je er klaar voor bent, laat me weten hoe ik het beste kan helpen".
- Durf over iets anders dan het verlies te praten. Vraag haar over de toekomst of praat over een mooie gezamenlijke herinnering die jullie delen.